Celem i powołaniem naszego Zgromadzenia jest oddawanie chwały Trójcy Przenajświętszej przez życie Ewangelią, poświęcone apostolstwu i służbie niewidomym, apostolstwu wśród widzących – zwłaszcza „niewidomych na duszy” – oraz wynagradzaniu za duchową ślepotę świata.

Dwa podstawowe nurty naszej służby, dwie grupy ludzi, ku którym ma być ona szczególnie skierowana, nazywamy – za Matką

Czacką – „niewidomymi na ciele” i „niewidomymi na duszy”.

Apostolstwo swoje staramy się pełnić nie tylko względem niewidomych, ale także wraz z nimi. Przez modlitwę, ofiarę i we wszelkich kontaktach z niewidomymi dążymy do tego, by oni sami stawali się apostołami. Cel ten zostaje osiągnięty, gdy niewidomi przez swój przykład i świętość życia, a nawet działalność apostolską, niosą światło „niewidomym na duszy”- tzn. ludziom dalekim od Boga wskutek niewiary lub grzechu, nierozumiejącym sensu cierpienia, którzy mają oczy duszy zamknięte na prawdziwe wartości świata wewnętrznego.

Zgromadzenie prowadzi dzieła i prace mające na celu przybliżanie do Boga ludzi widzących i niewidomych oraz podejmuje działalność misyjną, poświęconą służbie niewidomym i ewangelizacji.

Najważniejszym apostolstwem każdej siostry jest apostolstwo wewnętrzne modlitwy i pokuty, a także apostolstwo przykładu, dobroci i radości.

(na podstawie Konstytucji i ustaw Zgromadzenia)